B-DNA
noun
/͵bi:di:ɛnʹeɪ/

გენ. B-დნმ, დნმ-ის B-კონფორმაცია (მარჯვნივ დახვეული ორმაგი სპირალი ერთ ხვეულაზე დაახლოებით 10 წყვილი პერპენდიკულარულად განლაგებული აზოტოვანი ფუძეებით – დნმ-ის ყველაზე გავრცელებული ფორმა) [შდრ. აგრ. A-DNA, Z-DNA].