inducer
არსებითი სახელი
/ɪnʹdju:sə(r)/

1. ბიოქ., გენ. ინდუქტორი (გარეგანი სტიმული / ფაქტორი, რომელიც იწვევს სპეციფიკური ფერმენტის გამომუშავებას ან გენის გამოვლინებას);

2. ემბრ. 1) = evocator;

2) იშვ. = inductor.