noun
ეკოლ. ქიმიური ფაქტორი [იხ. აგრ. abiotic factors].
noun
ბიოქ. ქემიოსმოსი (ატფ-ის გამომუშავება წყალბადის...
noun
ბიოქ. ქემიოსმოსური თეორია [იხ. აგრ. chemiosmosis].
noun
ქიმია; organic [inorganic] chemistry ორგანული...
noun
ფიზიოლ. ქემოატრაქტანტი, ქემომიმზიდველი (ქიმიური...
noun
ქემოავტოტროფი, ქემოლითოტროფი, ქემოლითოავტოტროფი...
noun
ქემოავტოტროფული, ქემოლითოტროფული; chemoautotrophic...
= chemoorganotroph, chemoorganotrophic.
noun
ბიოქ. ქემოკინი (უჯრედის მიერ გამომუშავებული ცილა).
= chemoautotroph, chemoautotrophic.
noun
ბოტ. ქემონასტია (მცენარის ორგანოების მოძრაობა ქიმიური...
noun
ქემოორგანოტროფი, ქემოჰეტეროტროფი (ორგანოტროფი, რომლის...
adjective
ქემოორგანოტროფული, ქემოჰეტეროტროფული;...
noun
ფიზიოლ. ქემორეცეპტორი (ქიმიურ გამღიზიანებელზე მოპასუხე...
noun
ფიზიოლ. ქემორეპელენტი, ქემოგანმზიდველი (ქიმიური...
adjective
ფიზიოლ. ქემოსენსორული, ქიმიური გაღიზიანებისადმი...
noun
ქემოსტატი (აპარატი ბაქტერიების უწყვეტი...
noun
ბიოქ. , ბაქტ. ქემოსინთეზი (ზოგიერთი ბაქტერიის /...
adjective
ბიოქ., ბაქტ. ქემოსინთეზური, ქემოსინთეზთან...
