antagonist
noun
/ænʹtægənɪst/

1. ანატ. ანტაგონისტი (კუნთი, რომელიც დუნდება სხვა, აგონისტი კუნთის შეკუმშვისას; მაგ. ტრიცეფსი მკლავის მოხრისას, რის დროსაც ბიცეფსი აგონისტია) [შდრ. აგრ. agonist 2];

2. ბიოქ. ანტაგონისტი (ნებისმიერი ნივთიერება, რომელიც ამა თუ იმ ჰორმონის, ციტოკინის, ლიგანდის, ნეიროტრანსმიტერის და მისთ. მოქმედებას ასუსტებს ან ანეიტრალებს).