Nearby words
antennate II
verb
/ʹæntɪneɪt/
1) ენტ. ანტენების / ულვაშების შეხებით ურთიერთობის / კომუნიკაციის ქონა (აქვს, აქვთ) ან ინფორმაციის გადაცემა (ითქმის მწერების შესახებ);
2) ფეხს. ანტენებით, ულვაშებით ან საცეცებით რისამე მოსინჯვა (˂მო˃სინჯავს) / შესწავლა (ითქმის მწერებისა და ზოგიერთი სხვ. ფეხსახსრიანების შესახებ).