antitermination
noun
/͵æntɪ͵tɜ:mɪʹneɪʃn/
გენ., ბიოქ. ანტიტერმინაცია (რნმ-პოლიმერაზას მიერ ტრანსლაციის არშეწყვეტა); antitermination factor ანტიტერმინაციის ფაქტორი (ცილა, რომელიც რნმ-პოლიმერაზას დნმ-ის მოლეკულის ცალკეულ უბნებზე ტრანსლაციის შეწყვეტის სიგნალების იგნორირების შესაძლებლობას აძლევს).