capping
noun
/ʹkæpɪŋ/

1. გენ. კეპირება, რნმ-კეპირება (კეპის / კეპ-სტრუქტურის წარმოქმნა პრე-მ-რნმ-ის 5´ ბოლოზე; აგრ. RNA capping) [იხ. აგრ. cap 3];

2. იმუნ. კეპინგი (მემბრანული ცილების კონცენტრაცია აქტივირებული უჯრედის ერთ-ერთ პოლუსზე კეპის / "ხუფის" წარმოქმნით).