competence
noun
/ʹkɒmpɪtəns/
1. ციტ. კომპეტენცია, გარეშე სტიმულზე რეაგირების უნარი (უპირატ. ემბრიონული უჯრედისა);
2. მოლ. ბიოლ. კომპეტენცია (ბაქტერიული ან ევკარიოტული უჯრედის უნარი, აღიქვას ეგზოგენური დნმ-ის მოლეკულა, რაც შესაძლებელს ხდის ტრანსფორმაციას ან ტრანსფექციას).