conjugation
noun
/͵kɒndʒʊʹgeɪʃn/

1. შეერთება, დაკავშირება; შეწყვილება;

2. 1) ციტ. კონიუგაცია, შერწყმა (გამეტებისა);

2) გენ. კონიუგაცია, სინაფსისი, ჰომოლოგიური ქრომოსომების წყვილ-წყვილად შეერთება (მეიოზისას);

3) მიკრ. კონიუგაცია, შეუღლება (ერთუჯრედიანი ორგანიზმების დროებითი შეკავშირება, რომლის დროსაც გენეტიკური მასალის ერთი უჯრედიდან მეორეში გადაცემა ხდება).