Nearby words
conjugation
noun
/͵kɒndʒʊʹgeɪʃn/
1. შეერთება, დაკავშირება; შეწყვილება;
2. 1) ციტ. კონიუგაცია, შერწყმა (გამეტებისა);
2) გენ. კონიუგაცია, სინაფსისი, ჰომოლოგიური ქრომოსომების წყვილ-წყვილად შეერთება (მეიოზისას);
3) მიკრ. კონიუგაცია, შეუღლება (ერთუჯრედიანი ორგანიზმების დროებითი შეკავშირება, რომლის დროსაც გენეტიკური მასალის ერთი უჯრედიდან მეორეში გადაცემა ხდება).