cork
noun
/kɔ:k/

ბოტ.

1. კორპი, ფელემა (ხემცენარეთა მეორეული მფარავი ქსოვილი / პერიდერმის გარეთა / მკვდარი უჯრედებისაგან შემდგარი შრე, რომელიც კორპის კამბიუმის / ფელოგენის ქსოვილის გარეთკენ ზრდით წარმოიქმნება; აგრ. phellem);

2. = cork oak.