decurrent
adjective
/dɪʹkʌrənt/

1. 1) ბოტ. ძირმიზრდილი (ითქმის ფოთლის შესახებ);

2) კარგად განვითარებული / გაშლილი ვარჯის მქონე (ითქმის ხის შესახებ) [შდრ. აგრ. excurrent 1];

2. მიკოლ. ფეხთან შეზრდილი (ითქმის სოკოს ქუდის ფირფიტების შესახებ).