diplochromosome
noun
/͵dɪpləʊʹkrəʊməsəʊm/

მოლ. ბიოლ. დიპლოქრომოსომა (განუყოფელი ცენტრომერებით შეერთებული ოთხი ქრომატიდის მქონე ქრომოსომა).