dominance
noun
/ʹdɒmɪnəns/
1. გენ. დომინანტობა, დომინირება (ალელების ურთიერთქმედების ფორმა) [იხ. აგრ. dominant I 1 1)];
2. ეკოლ. დომინანტობა, სიჭარბე (ამა თუ იმ სახეობისა თანასაზოგადოებაში).
1. გენ. დომინანტობა, დომინირება (ალელების ურთიერთქმედების ფორმა) [იხ. აგრ. dominant I 1 1)];
2. ეკოლ. დომინანტობა, სიჭარბე (ამა თუ იმ სახეობისა თანასაზოგადოებაში).