dominant I
noun
/ʹdɒmɪnənt/
1. გენ. 1) დომინანტი, დომინანტური ალელი (ჰეტეროზიგოტურ ორგანიზმში გენის ორი ალელიდან ერთ-ერთი, რომელიც ახშობს მეორის ფენოტიპურ გამოვლინებას; აგრ. dominant allele);
2) დომინანტური ნიშანი, ძირითადი დამახასიათებელი ნიშანი (ნიშანი, რომელიც მუდმივად მჟღავნდება ჰეტეროზიგოტურ შთამომავლობაში; აგრ. dominant trait / character / );
2. ეკოლ. დომინანტი, დომინანტური სახეობა (ამა თუ იმ ადგილას გაბატონებული სახეობა).