double fertilization
noun
/͵dʌbl͵fɜ:təlaɪʹzeɪʃn/
ბოტ. ორმაგი განაყოფიერება (განაყოფიერების ტიპი ფარულთესლოვან მცენარეებში, რომლის დროსაც ჩანასახის პარკში შეჭრილი ორი გამეტიდან / სპერმიუმიდან ერთი ანაყოფიერებს კვერცხუჯრედს, ხოლო მეორე – ცენტრალურ უჯრედს).