ეკოლ. ეკოტიპი, ქვესახეობა (საარსებო გარემოს ზეგავლენის შედეგად ჩამოყალიბებული ფიზიოლოგიური და გენეტიკური თავისებურებების მქონე ინდივიდთა ჯგუფი სახეობის შიგნით; ხშ. გამოიყენება როგორც ტაქსონომიური ერთეული) [შდრ. აგრ. ecad].