effector
noun
/ɪʹfɛktə(r)/

1. ფიზიოლ. ეფექტორი (ესა თუ ის ორგანო, ქსოვილი, უჯრედი და ა.შ., რომელიც რეაგირებს გამღიზიანებელზე ამა თუ იმ ნივთიერების ან მექანიკური იმპულსის გამომუშავებით);

2. = effector cell;

3. = effector molecule.