epiphysis
noun
/ɛʹpɪfɪsɪs/

(pl epiphyses) ანატ.

1. ეპიფიზი, ჯალღუზისებრი სხეული (თავის ტვინისა);

2. ეპიფიზი (გრძელი ძვლის სასახსრე / გამსხვილებული ბოლო) [იხ. აგრ. diaphysis 1, metaphysis].