epitheca
noun
/͵ɛpɪʹθi:kə/
1. ზოოლ. ეპითეკა, გარეთა კედელი (მარჯნის პოლიპებისა);
2. ბოტ. ეპითეკა, ზედა საგდული (დიატომეების ჯავშნისა) [შდრ. აგრ. hypotheca].
1. ზოოლ. ეპითეკა, გარეთა კედელი (მარჯნის პოლიპებისა);
2. ბოტ. ეპითეკა, ზედა საგდული (დიატომეების ჯავშნისა) [შდრ. აგრ. hypotheca].