fauces
noun
/ʹfɔ:si:z/

pl

1. ანატ. ხახის პირი (პირის ღრუს ნაწილი სასასა და ხახას / ფარინქსს შორის);

2. ზოოლ. პირი, ხვრელი (მუცელფეხიანი მოლუსკების სპირალური ნიჟარისა);

3. ბოტ. ხახა (ყვავილის გვირგვინისა ან ჯამისა) [იხ. აგრ. faux].