genetic marker
noun
/dʒəʹnɛtɪkmɑ:kə(r)/
გენ., ბიოტექ. გენეტიკური მარკერი (ცნობილ თვისებათა მქონე გენი ან დნმ-ის სხვ. თანმიმდევრობა, რომელიც მისი მატარებელი უჯრედის ან ორგანიზმის საიდენტიფიკაციოდ, გენეტიკური რუკის შედგენისას, ბირთვის, ქრომოსომის ან ლოკუსის მოსანიშნად და ა.შ. გამოიყენება).