ground tissue
noun
/͵graʊndʹtɪʃu:, ͵graʊndʹtɪsju:/

ბოტ. მცენარის ძირითადი ქსოვილი (ყველა ქსოვილი გარდა ეპიდერმისისა, რეპროდუქციული ქსოვილებისა და ვასკულარული / ჭურჭლოვანი ქსოვილებისა – პარენქიმა, კოლენქიმა და სკლერენქიმა; აგრ. fundamental tissue) [იხ. აგრ. ground meristem].