Nearby words
habit
noun
/ʹhæbɪt/
1. ბოტ. მცენარის ჰაბიტუსი (ზრდისა და განვითარების თავისებურება); a plant of creeping habit მხოხავი მცენარე;
2. ზოოლ. ჩვევა, ჩვეულება (ცხოველის ჩვეული / ნორმალური ქცევა).
1. ბოტ. მცენარის ჰაბიტუსი (ზრდისა და განვითარების თავისებურება); a plant of creeping habit მხოხავი მცენარე;
2. ზოოლ. ჩვევა, ჩვეულება (ცხოველის ჩვეული / ნორმალური ქცევა).