hypogenesis
noun
/͵haɪpəʊʹdʒɛnɪsɪs/

1. ჰიპოგენეზი, პირდაპირი განვითარება თაობათა მონაცვლეობის გარეშე;

2. ჰიპოგენეზი, ორგანიზმის ნაწილის ან ორგანოს, ამა თუ იმ ფუნქციის და მისთ. ბოლომდე განუვითარებლობა.