IκB
noun
/͵aɪkæpəʹbi:/

(inhibitor of κB- აბრევ.) ბიოქ. კაპა-ბი დამთრგუნველი / ინჰიბიტორი (ცილა, რომელთანაც კომპლექსში კაპა-ბი ბირთვული ფაქტორი არააქტიურ მდგომარეობაშია) [იხ. აგრ. NFB ან NFκB].