inbreeding
noun
/ʹɪnbri:dɪŋ/
ინბრიდინგი, ახლონათესაური შეჯვარება, შიდაშეჯვარება (შეჯვარება გენეტიკურად ახლომონათესავე ინდივიდებს შორის ერთი პოპულაციის ფარგლებში - შეჯვარება ძმებსა და დებს შორის, მშობლებსა და შთამომავლობას ან სხვა ახლო ნათესავებს შორის) [შდრ. აგრ. outbreeding].