inductor
noun
/ɪnʹdʌktə(r)/

ემბრ. 1) ინდუქტორი (ემბრიონის ნაწილი, რომელიც განსაზღვრავს / ასტიმულირებს სხვა ნაწილის ამა თუ იმ მიმართულებით განვითარებას / დიფერენცირებას; აგრ. organizer);

2) იშვ. = evocator.