infertile
adjective
/ɪnʹfɜ:taɪl/

1. უნაყოფო, სტერილური, გამრავლების უნარი რომ არა აქვს; სიცოცხლისუნარიან გამეტებს / თესლს / სპორებს რომ ვერ წარმოქმნის;

2. ემბრ. 1) გაუნაყოფიერებელი (ითქმის კვერცხის / კვერცხუჯრედის შესახებ);

2) გაღივების / აღმოცენების უნარს მოკლებული (ითქმის თესლის შესახებ);

3. ეკოლ. უნაყოფო, მწირი, არაპროდუქტიული (ითქმის ნიადაგის შესახებ).