innervate
verb
/ʹɪnəveɪt, ɪʹnɜ:-/
ფიზიოლ. 1) ორგანოს / ქსოვილის ნერვული ბოჭკოებით უზრუნველყოფა (უზრუნველყოფს), ინერვირება;
2) აგზნება (ააგზნებს), გაღიზიანება, ინერვირება (ნერვისა, ორგანოსი და ა.შ.).
ფიზიოლ. 1) ორგანოს / ქსოვილის ნერვული ბოჭკოებით უზრუნველყოფა (უზრუნველყოფს), ინერვირება;
2) აგზნება (ააგზნებს), გაღიზიანება, ინერვირება (ნერვისა, ორგანოსი და ა.შ.).