in situ hybridization
noun
/ɪn͵sɪtju:haɪbrɪdaɪʹzeɪʃn/

ბიოტექ. ინ-სიტუ ჰიბრიდიზაცია (ქსოვილში / უჯრედში დნმ-ის ან რნმ-ის სპეციფიკური თანმიმდევრობების ინ-სიტუ გამოვლენის მეთოდი მონიშნულ კომპლემენტარულ დნმ-ის ან რნმ-ის ფრაგმენტებთან შეერთებით; აბრევ. ISH).