insulator
noun
/ʹɪnsjʊleɪtə(r)/
გენ. იზოლატორი (დნმ-ის მონაკვეთი, რომელიც ახდენს დომენში მეზობელი გენების იზოლაციას ენჰანსერ-პრომოტორის ურთიერთქმედების შეწყვეტით და/ან ბლოკავს ჰეტეროქრომატინის გავრცელებას).
გენ. იზოლატორი (დნმ-ის მონაკვეთი, რომელიც ახდენს დომენში მეზობელი გენების იზოლაციას ენჰანსერ-პრომოტორის ურთიერთქმედების შეწყვეტით და/ან ბლოკავს ჰეტეროქრომატინის გავრცელებას).