isometric
adjective
/͵aɪsəʹmɛtrɪk, ͵aɪsəʊ-/

1. იზომეტრიული, თანაბარზომიანი;

2. ფიზიოლ. 1) იზომეტრიული (ითქმის კუნთის შეკუმშვის შესახებ, რომლის დროსაც კუნთის დაძაბვის ზრდასთან ერთად მისი სიგრძე არ იცვლება – მაგ. აწეული სიმძიმის ჰაერში გაჩერების დროს);

2) კუნთის იზომეტრიულ შეკუმშვასთან დაკავშირებული [შდრ. აგრ. isotonic 2].