keel
noun
/ki:l/

1. ზოოლ., ბოტ. ამოზნექილი წიბო / წახნაგი (ამა თუ იმ სტრუქტურის ან ორგანოსი);

2. ორნ. ტროპი, მკერდის ქედი (მფრინავი ფრინველებისა);

3. ბოტ. ნავი (პარკოსანთა ყვავილის ფარვანასებრი გვირგვინის ქვედა შეზრდილი ფურცლებისგან წარმოქმნილი ნავისებრი სტრუქტურა; აგრ. keel petals).