matrix
noun
/ʹmeɪtrɪks/
(pl matrices)
1. ციტ., ჰისტ. მატრიქსი, ძირითადი ნივთიერება / ქსოვილი (ციტოპლაზმისა, მიტოქონდრიებისა, უჯრედშორისი სივრცისა და ა.შ.);
2. ანატ. 1) მატრიქსი, საფუძველი (ფრჩხილისა, კბილისა და სხვ.);
2) მოძვ. საშვილოსნო.