mediator
noun
/ʹmi:dɪeɪtə(r)/

ბიოქ. 1) მედიატორი (ბიოქიმიურ და ფიზიოლოგიურ პროცესებში ჩართული მოლეკულა – ფერმენტი, ჰორმონი);

2) მედიატორი, ნეირომედიატორი, ტრანსმიტერი (აგრ. neurotransmitter).