minimum inhibitory concentration
noun
/͵mɪnɪməmɪnʹhɪbɪtərɪkɒnsn͵treɪʃn/

მიკრ. მინიმალური მაინჰიბირებელი / დამთრგუნველი კონცენტრაცია (ანტიმიკრობული აგენტის უმცირესი ოდენობა, რომელიც წყვეტს ინკუბირებული ორგანიზმის ზრდას; აბრევ. MIC).