Nearby words
monogenic
adjective
/͵mɒnə(ʊ)ʹdʒɛnɪk/
1. გენ. მონოგენური, ერთი გენი რომ აკონტროლებს / განსაზღვრავს;
2. მონოგენიური, ერთი სქესის თაობას რომ წარმოქმნის; მონოგენიასთან დაკავშირებული;
3. = monogenetic.
1. გენ. მონოგენური, ერთი გენი რომ აკონტროლებს / განსაზღვრავს;
2. მონოგენიური, ერთი სქესის თაობას რომ წარმოქმნის; მონოგენიასთან დაკავშირებული;
3. = monogenetic.