monopodium
noun
/͵mɒnəʊʹpəʊdɪəm/

(pl monopodia) ბოტ. მონოპოდიუმი (მცენარის მთავარი ღერძი, რომელსაც ახასიათებს მუდმივი აპიკალური ზრდა და ნაკლებად განვითარებული გვერდითი ტოტების წარმოქმნა).