neocortex
noun
/͵ni:əʊʹkɔ:tɛks/
(pl neocortices) ანატ. ახალი ქერქი, ნეოკორტექსი (თავის ტვინის ქერქის ევოლუციური / ფილოგენეზური თვალსაზრისით ყველაზე ახალი ნაწილი, რომელიც ადამიანის დიდი ნახევარსფეროების ქერქის ძირითად ზედაპირულ ფენას წარმოადგენს; აგრ. neopallium, isocortex) [შდრ. აგრ. archicortex, palaeocortex].