non-conjugative
adjective
/͵nɒnʹkɒndʒʊgeɪtɪv/
მიკრ. არაკონიუგაციური, კონიუგაციისას რეციპიენტში დამოუკიდებლად / მედიატორის გარეშე რომ ვერ გადადის (ითქმის პლაზმიდის შესახებ).
მიკრ. არაკონიუგაციური, კონიუგაციისას რეციპიენტში დამოუკიდებლად / მედიატორის გარეშე რომ ვერ გადადის (ითქმის პლაზმიდის შესახებ).