overdominance
noun
/͵əʊvəʹdɒmɪnəns/

გენ. ზედომინანტობა, ზედომინირება, მონოჰიბრიდული ჰეტეროზისი (ნიშან-თვისების უფრო ძლიერი გამოვლინება ჰეტეროზიგოტებში, ვიდრე რომელიმე ჰომოზიგოტაში; აგრ. superdominance) [შდრ. აგრ. underdominance].