(pl parenchymata)

1. ზოოლ. 1) პარენქიმა, პარენქიმული ქსოვილი (შინაგანი ორგანოს ფუნქციური ქსოვილი );

2) პარენქიმა (ბრტყელი ჭიებისა და მისთ. ორგანოთშორისი ქსოვილი);

2. ბოტ. პარენქიმა, ძირითადი ქსოვილი (ქერქის, ფოთლის, ნაყოფის რბილობის და ა.შ. თხელკედლიანი იზოდიამეტრული / თანაბარზომიანი უჯრედებისაგან შემდგარი ქსოვილი, რომლის საშუალებითაც ხორციელდება საკვები ნივთიერებისა და წყლის დაგროვება, ფოტოსინთეზი და სხვ.).