phenotypic plasticity
noun
/͵fi:nətɪpɪkplæʹstɪsətɪ/

ეკოლ. ფენოტიპური პლასტიკურობა (მრავალფეროვანი ფენოტიპური გამოვლინების შესაძლებლობის გამო ორგანიზმის არასტაბილურ გარემო პირობებთან შეგუების უნარი გენოტიპის ცვლილების გარეშე).