(pl აგრ. placentae)

1. ანატ. პლაცენტა, მომყოლი (საშვილოსნოს კედლის შიგნითა გარსის / ენდომეტრიუმისა და ჩანასახის გარეთა გარსის / ქორიონის შერწყმით წარმოქმნილი ორგანო, რომლის საშუალებითაც ხორციელდება ურთიერთკავშირი დედის ორგანიზმსა და ნაყოფს შორის; აგრ. afterbirth);

2. ბოტ. პლაცენტა (ნასკვში თესლკვირტების ან სპორანგიუმების მიმაგრების ადგილი).