proboscis
noun
/prəʹbɒsɪs, ამერ. prəʹbɑ:skɪs/

(pl probosces, proboscides ან -ses [-sɪz])

1. მმლ. ხორთუმი (სპილოსი, ტაპირისა და სხვ.);

2. ენტ., ზოოლ. ხორთუმი (ზოგიერთი მწერის, ჭიის და სხვა უხერხემლოების მწუწნავი პირის აპარატი).