receptacle
noun
/rɪʹsɛptəkl/

1. ბოტ. ყვავილსაჯდომი, ტორუსი, ყვავილის ღერძი (ყუნწის გაფართოებული ნაწილი, რომელზეც ყვავილია მოთავსებული; აგრ. clinanthium, floral axis);

2. ანატ. აუზი, რეზერვუარი, ჯიბე (აგრ. receptaculum); receptacle of chyle ქილუსის აუზი, წრბოლის ცისტერნა.