sheath
noun
/ʃi:θ/

1. საბურველი, გარსი; მფარავი / დამცავი სტრუქტურა;

2. ანატ. გარსი; თეკა;

3. ბოტ. ვაგინა, ხალთა (ზოგიერთი მცენარის ფოთლის ყუნწის ან ფირიფიტის ქვედა გაფართოებული ნაწილი, რომელიც მილისებრად არის შემოხვეული ღეროზე);

4. მიკოლ., ბოტ. ჰიფების შალითა [იხ. აგრ. fungal sheath];

5. ენტ. ზედა ფრთა, ელიტრი (ხოჭოების და სხვ. მაგარი, ძლიერქიტინოვანი ფრთა, რომელიც დაკეცილ მდგომარეობაში მწერის სხეულს ფარავს) [იხ. აგრ. elytron].