(pl spadices, -es [-ɪz])

1. ბოტ. ტარო (თავთავისებრი ყვავილედი, რომლის ყვავილებიც უყუნწოდ სხედან გამსხვილებულ ხორცოვან ღერძზე);

2. ზოოლ. სპადიქსი (მამრი ნაუტილუსის საკოპულაციო ორგანო – სპეციალიზებული საცეცი, რომლითაც მას მდედრის მანტიის ღრუში სპერმატოფორები შეჰყავს) [შდრ. აგრ. hectocotylus].