sprout II
verb
/spraʊt/

ბოტ. 1) გაღივება (˂გა˃ღივდება), ღივის გამოტანა; ამოსვლა, აღმოცენება; კვირტების / ყლორტების გამოღება (ითქმის თესლის ან მცენარის შესახებ);

2) გაღივება (˂გა˃აღივებს), ღივის გამოტანინება; კვირტების / ყლორტების გამოღებინება (თესლისთვის ან მცენარისთვის).