(pl stromata აგრ. -s [-z])

1. ბოტ., ციტ. სტრომა (ქლოროპლასტის ან მიტოქონდრიის ცილოვანი მატრიქსი);

2. ჰისტ. 1) სტრომა (შემაერთებელი ქსოვილი, რომელიც ძუძუმწოვართა სათესლე ჯირკვლებისა და საკვერცხის მატრიქსს ქმნის);

2) სტრომა (ცენტრალური ლიმფური ორგანოების – ძვლის ტვინისა და თიმუსის მატრიქსი);

3. მიკოლ. სტრომა (ჰიფების ხლართი, რომელზეც სპორების მატარებელი სტრუქტურები ვითარდება).